14 Kasım 2013 Perşembe

Kelimeler



Swamiji'nin retreatlerine katilanlar veya Hindistan'da sabah konusmalarini dinleyenler, bir sure sonra Swamiji'nin aslinda hep ayni seyi anlattigini farkeder. Swamiji kendi de gulerek soyler, hergun ayni seyi anlatiyorum, neden geliyorsunuz ki diye. Cunku her geldiginde baska bir katmanla gelirsin, bir anin diger aninin aynisi hicbir zaman degildir. Bedenin bile 7 yil onceki bedeninden tamamen farkliysa, sen nasil ayni olabilirsin ki zaten?

Ben de ayni sekilde bazen kendimi hep ayni seyleri yazarken buluyorum. Bazen kendimle dalga geciyorum, Allah cok bana vakit harcamak istemiyor hep ayni deneyimi onume atip, o deneyim ustunden buyutuyor diye, ama aslinda cok da yanlis degil. Benim dunyam genisledigi oranda, onlari kullanarak kim oldugumu ogrenmeye calisiyorum. Baskasinin dunyasi benimkinden belki kat kat daha genis bir dunya, ve seyler icinde kendine bakacak zamani bulamiyor. Ayni sey bana da oluyor. Eger bir kac sey gunumu isgal ettiyse, kendime donup bakmadigimi hemen ertesi gun farkedecek bir tokat yiyiveriyorum.

Bu postu yazma nedenim kelimeler. Ustunde konusurum zaman zaman yeri geldikce, paylasirim deneyimimi. En onemli ogrendigim seylerden biri kelimelerin sihiri. Insanlar ne cok takildin kelimelere derler bazen, oysa o kadar cok sirlari aciga cikarir ki. Once o kisiyle ilgili sirlar, ve onun vesilesiyle kendi sirlarim.

Dilekler, niyetler, guzel gonulluluk, beklentiler hepsi birbirine ince aglarla baglanmis konseptler.

Hep dua ediyorum, yanlis kalple yanlis kelimeleri kullanacak ortamlar yasamak durumunda kalmayayim, kalmasin kimse.
Ama olsa da sonra kabul ediyorum, hersey oldugu gibi guzel.


1 yorum:

Evren dedi ki...

Sen de, ben de olduğumuz gibi güzeliz ve şükür ki büyüdükçe daha bi güzel yansıyoruz hayatın içinde, hayatın içine