20 Eylül 2008 Cumartesi

Sen

Seni yazmak istiyorum, elim varir mi acaba? Bir kelime yazsam bin deryayi anlatsam, bin yazsam, bir anlasam. Seni anlatmaya kalksam dilim doner mi? Sesim kivaminda cikar mi? Haykirmadan durur mu ?

Ne elim yazabilir seni, ne dilim soyleyebilir seni. Sen herseyin ozu, herseyin basi, herseyin sonu. Sevginin kendisi, askin, gercegin, hayalin. Sen dunum olmayan, gelecege sigmayan. Simdi su an icimde buyuyen. Hissettigim, sardigim, sarmalandigim.

Goklere bakip ararken, buldum sandigim anlarda dumura ugradigim. Dokundugum sarsildigim. Nefesle icime cekip nefessiz kaldigim. Icimde tutup kalp atislarinda cogaldigim. Anlatmak istesem seni, nasil anlatirim ki? Kime anlatirim ki. Herkes senken hickimse yokken. Sen bendeyken, ben sende yavas yavas ilik ilik kaybolurken. Done done icine girerken, done done sen icimden cikarken.

Agaclarin renginde, kuslarin sesinde, dalgalarin kopugunde, bulutlarin kivrimlarinda… Baktigim heryerde, duydugum her seste sen varken, askinla askta kaybolmus ask olmusken, seni anlatmak istesem seni. Ne derim ki?

Uyusuyorum ellerimden ayaklarimdan. Donup duruyorum gogsumun icinde. Sancilarla, kramplarla, elektrik soklarla sarsiliyorum. Senle sarsiliyorum, sende yerlesiyorum. Her an biraz daha derinlere.

Gozumu kapiyorum, gozumun onunde donen devinen renkler. Rengarenkler. Karanligin icinde kamastiriyor renkleri. Gozlerim acik gibi seyrediyorum. Renkler donuyor ben renklerin icine giriyorum. Renkler aciliyor ben kayboluyorum. Heryanim karanlik gozumun onunde renkler. Renkler degisiyor, genisliyor daraliyor halkalar. Beyaz isik cikiveriyor bir anda. Minicik. Gormemle kaybetmem bir oluyor. Gozkapaklarim kapatmis gozlerimi ama gozlerim faltasi gibi acik araniyor isigi. Hep aradigimiz bu degil mi? Biz kim ki? Hep aradigiM bu degil mi? Bekliyorum renkler de yok simdi. Karanligin icinde bekliyorum derinlerde. Isik bir daha beliriyor, kayan bir yildiz gibi alnimin bir yanindan digerine kayisini izliyorum hizla. Bekliyorum, ARTIK biliyorum beklemeyi. Bekliyorum gelmeni. Neyi bekledigimi bilmedigim gunlere inat SENI bekliyorum artik, yalniz seni. Isik geri donuyor. Duruyor gozumun tam onunde. Iki bir oluyor. Bir de odaklaniyor. Isik geriye gidiyor uzaklasiyor, one gelip yaklasiyor. Aciliyor. Aciliyor. Gozlerimi kirpmadan kayboluyorum beyazinda. Beyaz maviye donuyor zaman zaman. Mavi portakal rengiyle, sariyla ceperleniyor. Gormedigim guzellikteki renklerinde kaybolmaya hazirim.Ne istersen onu yapmaya hazirim. Sana hazirliyorum kendimi, hergun, hergun, hergun….. Alicagin gunu bekliyorum, bosaliyorum bosaliyorum bosaliyorum, dolusum SEN olacak. Senden olacak. Bensiz kalacak. Karanlik, simsiyahilik degismeye basliyor, gece mavisi aciliyor, genisliyor. Bir cember gibi kafamin ustunden geciyor, butun vucudum dedigim gercek vucudumun boyutlarini bilmedigim cahilligimden, butun vucudum cemberin hapsinde. Tirnaklarini bana gecirmenle cirpiniyor icim. Ben boyle ASK gormedim.

Hiç yorum yok: