Mutluluk nerde ?

Kendimi bildim bileli mutlu olmak istiyorum. Cok siradan bir istek olsa gerek. Etrafimda bunu istemeyen bir kisi bile yoktur. Yoksa herkes neden arilar gibi vizildasin.

Niye okul okur, niye ise girer, niye evlenir, niye cocuk yapar, neden sevgilileri olur, neden ev alir, araba alir, alisverislere gidip taksitlere girer.

Cok unlu bir muzisyen, evinden kaciyor cocuk yasinda, en buyuk tutkusu sarki soylemek. Orasi senin burasi benim geziyor, heryerde sarki soyluyor, karnini doyuracak para kazaniyor. Gozu hep yuksekte, unlu bir muzisyen olacak o. Ve mutlu olacak. Odemedigi bedel yok, acligi da goruyor, kendiyle baskasini doyurdugunu da. Ve oyle bir gun geliyor ki, milyonlar ona hayran. Giydigi kiyafet moda oluyor, sac modeli herkesin kafasinda. Disari cikamiyor, uyuyamiyor, bir sonra yazmasi gereken sarkinin stresinden yemek de yiyemiyor. Ya icerek kendini avutuyor, ya cekerek. O cok unlu bir muzisyen ama mutlu olamiyor.

Cok iyi egitim almis bir kiz. Ailesi hep iyi bir aile kurmasi icin egitmis. Biliyor, iyi bir kocasi olunca, iyi cocuklar dogurup yetistirecek, iyi bir evi olacak ve mutlu olacak. Evleniyor iyi bir kocasi var ama iyi bir isi yok, iyi bir isi var kocasinin, ayiracak zamani yok, iyi bir evi var, icinde gecirecek vakti yok, iyi cocuklari var, gorecek hali yok. Oysa mutlu olacakti kocasi, cocuklari evi olunca. Mutlu olmuyor.

Mutlu olmayi kaldiramiyor oysa kisi. Hep bir sonraki adim var cunku. Simdi buna sahip oldum, ama bir de sunu istiyorum. Ve asla bitmiyor isteklerin onu arkasi.

Kendimi bildim bileli mutlu olmak istedim, cok bedeller odedim. Kimse soylememisti bana mutlu olmak icin disarda hicbir seye ihtiyacim olmadigini. Mutlu olmak icin okulu bitirmem lazimdi, iyi evlat olmam lazimdi, iyi bir ailem olmasi lazimdi, iyi bir isim sonra. Ama bunlar olunca hic mutlu olmadim.

Bir bir iceri girdigimde buldum o herkesin aradigini. Bir bir soyundugumda. Bir bir biraktigimda herseyimi, sahip oldugumu sandiklarimi. Sahip olmak istediklerimi. Biraktikca hafifledim, icim acildi. Bir bir gectim kapilarindan. Hala geciyorum her yeni gun.

Mutluluk goz kirpa kirpa yol gosteriyor. Istekler ile ihtiyaclar arasindaki ayriligi anlatiyor bana. Her adimda ihtiyaclarimi karsiliyor; isteklerimi biraktikca. Sukurler dokuluyor once kalbimden sonra dilimden.

Hep mutlu olmayi istedim hayatim boyunca, artik apacik goruyorum kendi mutlulugumu nasil sabote ettigimi. Aslinda mutlu olanken, isteklerin nasil da onu geri plana ittigini.

Simdi mutsuz birini gordugumde bakiyorum, olan neyi degistirmeye calisiyor, olmayan neyi istiyor diye. Sefkatle sariliyorum icimden, sen de bendim. Sukrediyorum her an ve takip ediyorum piriltili goz kirpislarini mutlulugun. Onum arkam sagim solum Sen...