18 Eylül 2012 Salı

Yolculuk




Goz alabildigince agac, goz alabildigince gokyuzu, goz alabildigince, gonul gorebildigince ASK!
Huzurunda hersey bos.
Hicbirsey yok.

Hal sadece varolma hali.

Yillar once bu sarkilarla dururdum. Odamda, yalniz basima, herkesten uzak, dunyadan uzak. Dunyadan bikmis. Icime cekilmis. Dururdum. Birseyi degistirmek isterdim baslangicta. Ama sonra bir hal cokerdi ustume, bosveeer derdi icim. Oylece dururdum. Usul usul aglardim. Sessiz sessiz. Simdi o gunleri animsadigimda nasil O'nunla oturmus oldugumu goruyorum, bilmeden O'nun yanimda oturdugunu. O'nun da sessizce beni seyrettigini, beni bekledigini bilerek izliyorum gecmisi bir baska pencereden. Aslinda yok o gecmis, bitti gitti. Sadece bana garanti ediyor kendini hatirlatarak, ordaydim BEN diyor.

Gelirken yazmaya,  artik ne var yazacak dedim. Bir ask hikayesini yasarken, gidip konu komsuya anlatir gibi hissettim kendimi. Askin o muazzam sihirini hafifletiyordu oysa anlatmak. Tipki acilarimi anlata anlata hafiflettigim gibi.

Neyse sessizlik iyidir.

ASK'la...

2 yorum:

nilüfer dedi ki...

Oku, diye baslayan Kur'an, dinle diye başlayan Mesnevi, oku ve dinle BENi, konusmadan, sessizce, simdi su anda, her AN, seviyorum sen olan BENi...

Uma dedi ki...

:)