22 Kasım 2008 Cumartesi

Krishan Das : "Mere Gurudev"

1. Mere Gurudev, charanon par sumana shraddha ke arpita hai
Tere hee dena hai jo hai. Wahi tujha ko samarapita hai

My Gurudev I offer these flowers of my faith at your feet
Whatever I have, you have given to me, and I dedicate it all to you.

2. Na priti hai pratiti hai, na hi puja ki shakti hai
Meraa yaha man, meraa yaha tan, meraa kan kan samarapita hai

I have no love, nor do I know you.
I don’t even have the strength to worship you,
But this mind of mine, this body of mine,
my every atom is dedicated to you.

Tuma hee ho bhaava men mere, vicharon mein, pukaron mein.
Banaale yantra ab mujhko mere saravatra samarapita hai

You are the only one in my heart and my thoughts.
You are the one who I call out to.
Now Make me your instrument…all I am I offer to you

Youtube'a yasadisi yollardan girerek dinleyip, benden gectigim Krishna Das'tan Mere Gurudev.

Risihikesh'te yasarken internet cafelerde calan Amerikan aksanli vedic chant'lere hic mi hic sempati duymazdim. Vedic Chant onlar, tok sesli rahiplerin yurekten titreyen seslerine yakisirdi. Nazimin gectigi yerlerde degistirtirdim. En begenmedigim ise Krishna Das'ti. Kimdi bilmezdim, Amerikaliligini bilirdim.
Ekstazi gunlerinden biri. Hapsizindan, haplisi hic yasanmasa da benzetme yapma adina kullanma hakkim oldugunu dusunuyorum. Neyse iste o gunlerden biri. Askin almis benden beni, bana Seni gerek SENI. Rishikesh cok gelir oyle zamanlarda. Sesler agir gelir kalbime, sessizlik gerekir. Icimin sessizligine es...Icim caglarken, disim sessiz olursa, icimdeki aska kulak kabartabilirim. Gidilecek en ideal yerlerden biri Siddhi Ma. Neem Karoli Baba'nin ashrami. Hanumanji'nin ayaklarinin dibi. Siddhi Ma bir de ordaysa, ashramin tadini anlatmakla bitiremem.
Yuregim asktan patlamak uzere. Daha da buyutmek lazim kaseyi. Yoksa nasil sigdirabilirim o ucsuz bucaksiz ASKI. Tapinak herzamanki guzelligiyle onumde, gulen guzel insanlari kapinin onunde. Cicekler sarmis heryani. Guzellikten baska birsey goremiyorum. Hanumanji'nin dev abidesinin onunde oturuyorum, sessizligin icinde. Titresiyor O heryerimde, icimde, disimda, etimde, kemigimde. Gozlerim sarhos gibi bakiyor etrafa, simdi bile gorebiliyorum baktigimda o an'a. Dolasiyorum biraz etrafta, oturuyorum sonra tapinagin icinde. Hic kimsecikler yok. Bir ben, bir de O.
Ben bunu hakedecek ne yaptim acaba dusunuyorum bazen, aklim basimda oldugunda. Nefes aliyorum, kalbim yaniyor, titriyor, nefes veriyorum, huzur heryerde, ilik ilik...
Gozlerim bir kapaniyor yok oluyorum, O oluyorum, bir aciliyor, bakiyorum, O'nun oluyorum. Elinde harmonium'u ile bir adam giriyor iceri. Gozlerimi kapiyorum. O oluyorum. Gozlerim kapali bana dusuyorum. Kim acaba gelen? Adam aciyor harmoniumu basliyor parmaklari tuslarin uzerinde dans etmeye. Bir ses basladi Hanuman Chalisa'yi soylemege, soyleyen ses degildi eminim. Ben ordayim ama yokum. Muzik, ask, Hanuman, Siddhi Ma. Neem Karoli Baba'nin fotograflarina gulumsuyorum. Bagira bagira, katila katila, aslinda gule gule aglamak istiyorum. Icim bas bas bagiriyor, ben bu guzellikleri hakedecek ne yaptim... Bir ben, bir adam. Bir muhtesem dinleti. Bir ben, bir adam. Dakikalar gecmis olmali, baska bedenler katildi birlige. Gozlerim bakti herbirine. Muzik ara verdiginde donus yolu gorundu. Cikista guzel kalpli adami gordum. Yanina gidip "Merhaba" dedim. Ben Uma'ydim, O Krishna Das. Amerikali, Ingiliz, Fransiz farketmedi. Ask deyince kimlikler gitti, kalpler birlesti. Ders kalpte ogrenilmisti...


MERE GURUDEV

1 yorum:

K®HAN dedi ki...

öğrenilen kalpde geçerliydi.
ama bilet birkerelik ti.
bundan ders alındı mı?