Gecmis

Ne gecmis, ne de gelecek var diyorlar. Varolan tek an, bu AN. Blogda duzenlemeler yaparken goruyorum, hep bir gecmis linki var. Bir sey anlatmak icin hep gecmisten ornekler, gecmisten anilar anlatilmis. Ask'i paylastigim her an gecmiste kalmis gibi. Gecmiste mi yasiyorum acaba diye dusunuyorum. Oyle ki sanki o yasadiklarimi hasretle anar, su anda o gunleri yasamaz gibi gorunuyorum. Oyle mi acaba? Yok degil SUKUR. Ama an oyle hizli geciyorki hep Simdi geliveriyor ve hep yasanan gecmis oluyor. Mesela bir ornek verecegim yine gecenlerde olacak ... Evde yalnizim, sevgili ve Mira disari ciktilar. Oyle yorgundum ki kipirdayacak halim kalmamisti. Sasirtici bir sekilde tum haftasonu evde kaldim. Pencereden disari bakarak, hicbir sey yapmadan oturuyordum. Hicbirsey dusunmeden. Evimizin karsisinda, baktigimizda icimize huzur veren kucuk agaclik bir yer var. Oraya bakiyorum. Agaclarin renklerinin nasil birbirinden baska olduguna, her yapragin bir birinden baska sekillerde yaratildigina bakiyorum, hayranlik duyuyorum, hep duymusumdur. Ordasin iste dedim, icimden. Ben seni goremesem de pek cok kez, Sen ordasin. O agaclar da Sen'sin. Insanlarin Sen olduguna inanabilmek ne kadar zorsa, dogada Seni bulmak o kadar kolay, dedim. Icimden konusuyordum Senin'le. Hava yavas yavas kararmaya, agaclarin renkleri koyulasmaya, gokyuzu geceye burunmeye baslamisti. Ben bir zamandir dusuncesizce oturuyordum ayni yerde. Meditasyon yapilmaz, meditasyon bir durumdur dendigi aklima gelir boyle zamanlarda. Simdi hazirlanip ben meditasyon yapacagim desem bu yasanan derinliklerde olunur muydu acaba? Neyse meditasyon gelmis, beden icine coreklenmisti coktan. Birden gozum bir agaca daha dikkatli takildi. Hayal goruyorum sandim. Guldum. Yok canim dedim. Biraz daha kistim gozumu, bir daha baktim. Hala ordaydi. Kafasinin uzerinde lotus yapraklari, iri gozleri, duz burnu, oval ama ince yuzuyle Siddharta karsimdaydi. Agacin ta kendisiydi. Kafami baska yere dondurdum, miyopum ondan boyle goruyorum, dedim. Bir daha baktim. Ordaydi. Kalbim kabardi kabardi. Allah'im sana sukurler olsun, seni heryerde gormeye calisirken bana boylesi guzel bir hediye verdigin icin, dedim. Gozlerimi Siddharta'dan alamaz ve minnettarlikla o ani sukranla yasarken yine icimden Swamiji ile konusmaya basladim. Acaba azizlerin meditasyon hallerinde gordukleri Tanri'larda boyle mi gorunuyordu onlara? Gulumsedim, icimden biryerden baska bir ses, Sen Kimsin ki sana gorunsunler, dedi. Ben gulumsemeye devam ettim. Siddharta'nin yuzu beyaz mat bir isikla aydinlandi, sekli degisti Krishna oldu. Kendi kendime gulecegim,gulemiyorum. Saka degil mi diye durup duruyorum pencerenin onunde. Allah'im ben halusinasyon goruyorum herhalde diye icimden konusmadan edemiyorum. Hala pur dikkat agaca bakiyorum. Genislemis oval olan Siddharta'nin surati, makyaj yapilmis gibi mat beyaz simdi. Basindaki lotus yapraklar cikmis tac giyilmis. Gozler ama ayni kisik-kapali. Hayal kesin diye kendimi avuturken, gozleri acildi Krishna'nin. Gulumsedi yanaklari agizi hic acilmadan. Simarmistim mutluluktan. Sevgili gelsin diye bekliyordum artik insanca, heyecanla. Geldiler. Nasilsin diye sordu herhalde onu animsamiyorum :) Ne cevap verdigimi de. Ne cevap verilir ki? Hemen oturtturdum onu ayni yere. Gosterdim. Gordu o da Siddharta'yi. Krishna'dan da bahsettim. Onu gormedi, onu sonra ben de gormedim. O An'di sadece. Sonra animsadim. Siddharta ve Krishna'nin Vishnu'nun incarnation'lari olduklarini. Sevgili de O'nun suretiydi.
Vipassana Meditasyonda gecen 10 gun icinde en sevdigim sey "Anniccha" idi. Hicbirseye tutunmayin. Ne iyi ne kotu. Hersey Annicha, yani gecici.
Guzel yasanan, ozellikle boyle mucizevi anlara cok tutunuldugunda, zor gecen ama asli odul dolu olan gunler daha da zor gecer. Zihin hep o mutlu anlarindaki sarhoslugu arar durur. Oysa her zevkin icinde saklidir aci, ve her acinin icinde bekler zevk. Mutluluk ise Ben'im. Ben'de kaldigim An'lardayim.
Ps. Bu yaziyi yazmayi, o ani unutacak kadar bekledikten sonra yazmayi tercih ettim. Tekrar hatirlayarak ama baglanmadan. Siddharta hala orda, o agacta bize bakiyor :)