Oldular

Boynumdan moldovit kolyemi cikardim, kenara koyarken "senin gorevin bu degildi!" dedim kendi kendime sessizce. Ben bilgi almak icin takmistim, oysa taktigimdan beri onune gecemedigim ve de daha once tanimadigim bir ofke haliyle karsi karsiyaydim. Icimdeki ses cevap verdi, tam da bu iste gorevi.

Ofkelendirmek mi ?
Hayir ofkenin arkasindaki bilgiye ulasmani saglamak.

Esim gecen gun kimse durup dururken kavga cikaramaz dedi, hadi dene bak kavga cikarmayi dene, cikaramazsin dedi.

Cok yorgundum, kolumu kaldiracak halim kalmamisti. Kesin demirim dustu diyip doktora gittim. Testler yapildi. Doktor cevaplar icin aradi: B12 mukemmel, demir mukemmel.

Durdum...

Cevaplar paramparca olan gunumde kaybolmuslardi.

Once evin tek kisilik odasina yerlestim. Cunku bitmisti pilim.
Tek kisilik hayatima donebilecegim saatleri ayarladim.
Gorevimi diger saatlerde yerine getirip o saatlerde cekildim tek kisilik odaya.
Gurudev'in onune oturdum ve hircin bir kiz cocugu gibi: "Buraya beni Sen soktun, simdi yine Sen cikaracaksin" dedim. Cikana kadar bir yere gitmeyecektim.
Yalnizlastikca dusmeye basladi goruntuler bir bir...

Kizim beni dinlemiyordu, esim beni duymuyordu. Ben mesai saati gibi bir anne grubunda vir vir ediyordum. Kah ordan kah burdan calip oynuyordum. Etrafimdakiler bir guzel alkisliyordu. Cok keyifliydim. Kosa kosa biri birsey sormus mu diye gidip, ilk sorulana atlayip, bildigim butun herseyi yaziyordum. Yardim ediyordum. Ve begeniliyordum. Hatirladigim en son arkadasligim universite zamanlarindaydi. Oysa simdi yuzlerce insanla beraberdim. Heryanim dolmustu, hatta oylesine dolmustu ki, nefes almaya halim kalmamisti. Mira yanima gelip birsey soruyordu, ben gozum laptopta bir saniye sunu yaziyorum, sonra diyip bir dakika bile olsa erteliyordum onu.

Gordum...

Kendimi iyi hissetmek icin baskalarina donmustum.
Kendimi kotu hissettigim icin kendimi kizim ve esimden dondurmustum
Bir taraf beni iyi hissettiriyor, onore ediyor, seviyordu
Obur taraf benim varligimin farkinda bile degildi.
Oysa, oysa ben, ben Hindistan'da Tanri'nin kucagindan inmis, esimle evlenmis, Mira'nin annesi olmustum. Onlar icin yapmistim bunu. Simdiyse hicbir yaptigim seye sukran duyamayan iki kisi buyutmustum evde. Oysa hersey onlar icindi!!!!

Ofke, ates, anladim!

Uyandim...

Demirim normaldi, hastaligim yoktu. Gunessiz kalmistim. Hem icsel hem dissal.
Doktor D vitamini seviyen normalin cok cok altinda demisti.
Kendimi eve kapatip, baska insanlara yardim etmeye dalmistim.
Yardim!

Silkelendim...

Ben kendi cocugumun bile annesi olmadigimi bilirken, sadece ona bakicilik yaparken, neden baska alemlerde baska annelere neler yapabilecegini anlatiyordum ki! Onlarin yok mu Tanrisi onlara bakan! Hoscakalin anneler, biliyorum bensiz de pek ala cok guzel idare edeceksiniz ayni benden once idare ettiginiz gibi.

Gulumsedim...

Gel Mira, ne zamandir su oyunu oynamadik degil mi? Hadi beraber sunu da yapalim! Seni cok seviyorum... Inanmadigim halde icimden soyle diyordum: Seni cok ozlemisim. Inanmadigim halde diyorum cunku biliyorum her zaman kalbimde. Ama eksik birseyler vardi iste, o kelime tanimliyordu en cok. Oyle uzun zamandir kendimde olup, onun gozlerine bakmamis oldugumu gordum ve sonra ancak kalbimde yerini buldum -yeniden- Mira'nin.

Idrar testi vermistim, enfeksiyon cikmisti. Partnere duyulan ofkeymis anlami. Hay Allah!

Geri cekildim. Elime aldim kefirimi icine koydum cranberry suyunu, ictim yudum yudum. Konustum. Dinledi esim pur dikkat. Kalbinden duyarak. Ertesi gun gunes bir guzel dogdu. Kemiklerim isindi.

Ciktik gittik guzel bir ormana. Golun ustunde kaydik, karda yuruduk, Mira'yi kizakla cektik. Bol bol sarildik, bol bol gulduk. Mesafeleri bir ettik o gun. Yakinlasmaktan oteydi deneyimledigimiz.

Durum ne kadar zor olursa olsun, bize orda tam da o noktada durmamiz icin veriliyordu bu zorluklar. O zorluklarin icinde nefes alip durmak, ve her daim kim oldugumuzu hatirlamak icin. Oysa nasil da kacmisti bu sefer Uma baska kucaklara. Tanidim bunu. Hatirladim cok eskilerden. Anladim sandigin dibinde kalan kiyafetimin beni terketmek icin cikip geldigini. Aldim elime, kokladim, eski kokan dantellerini, solmus rengine baktim, agladim, en cok agladim, hic duramadan agladim, gunlerce agladim, bitti bir daha aglamam dedikten sonra da aglamaya devam ettim.

Ve sonra ciktim tek kisilik odadan. Karistim cift kisilik cok kisilik diyaloglara.
Bildim nerdeyim. Gulumsedim ASKla...

Swamiji uyanma 1000 adimlik bir merdiven demisti. Kimbilir kacincidayim. Olsun, yol O'na varsin...