Yil biterken

Sonunda yagdi kar. Bembeyaz. Kapladi butun sokaklari, bahceleri, ciplak kalmis agaclari. Birseyler yazmak istiyor canim nicedir, ama yazacaklarim oyundan ibaret olunca hic yazasim gelmiyor, issiz kaliyor buralar.

Bu siralar neler goruyorum. Simdide durmanin ne kadar zor oldugunu goruyorum. Zihin hep sicramak istiyor bir sonraki ana, bir sonraki gune, aya, plana. Tutuyorum geri getiriyorum. Simdiye bagliyorum.

Dil konusmak istiyor. Oyle cok sey bildigini saniyor ki, herseye bir lafi var edecek. Tutuyorum bagliyorum. Olmazsa cikip ozur diliyorum. Susmadi ne yapayim. Bir kisi de cikip sana ne kardesim demiyor o da ayri bir konu tabii. Herhalde bunun verdigi guven boyle kendinden emin emin konusma hali, bir dir dir, vir vir.

Goz goruyor. Cok guzel goruyor. Hep guzeli goruyor. Ilismiyoruz birbirimize ondan.

Kulaklarda bir agri. Gerekli gereksiz sesler. Olsun bu da gecer diyor. Biliyorum bu da gecer. Neler neler gecmedi ki!

Son zamanlarda neler oldu. Hasta oldum. Bir yildir nerdeyse hic hasta olmamistim. Yillardir ilac almamistim. Bu sefer ilaclik hasta oldum. Cok guzel oldum ama. Herkese ahkam keserim hastayken sunu yap, sunu ic, sunu sar. Ben hicbirsey yapmadim. Oyle yattim. Hep yattim, uyudum. Durdum, sustum. Esim ilac getirdi, ic dedi, ictim, devam ettim. Ne zamandir boyle kilicim kalkanim dusmemisti. Nefis oldu.

Sonra uyandi arkadas yerinden. Kacgundur durmus, ben burdayim demesi lazim. Bir icerledi yasananlara. Kendini dar atti sokaklara. Gol kenarinda yurudu. Var'im dedi. Olmedim, burdayim, yasiyorum dedi. Seyrettim onun uyanisini. Alisverislere gidip, evin ihtiyaclarini karsilamaya giristi. Issizdi ya. Is gerekti. Bulamadiginda baskasinin islerini kendine is edindi. Seyrettim.

Sonra gunlerden bir gun yeni ehliyetle beraber bagis formu geldi. Gecen sene G1 ehliyeti aldigimda da yollamislardi aynisini. Organlarinizi bagislamak ister misiniz diye soruyorlardi. Formu doldurup yollayacaktim. Oysa ben gecen sene yapamamistim. Kendimin öldüğü, ve parcalara ayrilip dagitildigi fikri oylesine korkutmustu ki beni. Saskin bakakalmistim bu bagliligima. Oysa ne cok da severdim ölümü. Ama konu ölüm degildi. Konu cok kiymetli bedendi. Nasil birakirdim. Sasirip saklamistim bunu icimde bir yere, kimseye soyleyememistim. Gun gelir hallolur diye emanet etmistim. Iste o gun gelince, oyle bir gundu ki o. Icim disim bir, icimden disima, disimdan icime hersey bir. Yazdim formu. Yolladim. Organlar, dokular. Ne istiyorlarsa ne lazimsa, verdim, o an, formu doldururken, dagittim hepsini. Ölmeden.

Sonra Christmas vardi bu siralar. Hadi gelin kiliseye gidelim dedim ev ahalisine. O anda, kalbi O'nda atanlarla dort duvar icinde olmak icin. Ayni nefesi solumak icin. Kalbimde fazladan Onu hissetmek icin. hadi dedim. Gittik. Mira fotograf cekti, bir iki sarki soyledi, sarkilari bildigi icin sevindi. Esim huzur icinde otururken her bes dakkikada bir "e ne zaman gidiyoruz?" dedi. Oysa oylesine huzur icinde oturuyordu ki. Seyrettim. Zihinlerimizi, aliskanliklarimizi. Kendimi seyrettim. hala Onu gormek icin bir yerlere gidisimi, ritueller icinde olma ihtiyaci duyan beni seyrettim. Eski aliskanlik iste dedim. Sarki soyledim. Cok sevindim.

Sonra rahibin konusmasini dinledim. Isa'nin Santa ile olan takasini. Bunun uzuntusunu dinledim. Bugun kimin dogumgunu diye sordu. Santa'nin mi Isa'nin mi? Sonra konustu, yine sordu bugun kimin dogumgunu ? Isa'nin mi bizim mi? Bugun Isa'nin degil, bizim icimizde Kral cocugu yani Tanriyi dogurdugumuz gundu. Tanri cocuk olarak dogdugumuz gundu. Dogumgununuz kutlu olsun dedi. Oysa salonda kimse dogmamisti. Cikista herkes cok guzel konusma diye elini sikiyordu, o tebrikleri kabul ediyordu. Benimkini de sikti, gozlerine baktim. Uzak upuzaklardaydi. Keske dedim dogsaydi da her eli degdiginde, birini uyandirsaydi. Dua ettim. Her eve bir Swamiji diledim bu yil. Herkese bir el. Her ele bir ASK.

Birtek gectigimiz gunleri yazabildim. Butun bir yil oylesine bitmis ki, hicbirsey kalmamis aklimda. Bunlar kalanlar bana. Onlari da biraktim yagan kara. Ustunu orter sabaha kadar. Sonra yeniden dogarim AN'a...