18 Aralık 2011 Pazar

Para ve hayaller ustune

Bu mektup sana cancagizim,

Aleni yaziyorum diye dusunebilirsin ama herseyin kalpte oldugunu dusununce aslinda ne sir kaliyor, ne sirdas, ne sen kaliyor ne ben. Ben yazmak istedim... Apacik, sana yazdigimi dusunerek basliyorum, biliyorum bir yerinde harfler donup dolasir bulur yolunu iyilestirmek icin geride kalan yaralari.

Kendini kotu hissediyorsun cunku para kazanamiyorsun, su anda sana baska bir erkek bakiyor, en azindan sen oyle saniyorsun. Oysa ne cok yetenegin var. Fakat sen bunlari birer birer sondurmek zorunda kaldin zaman icinde. Kalbinin sesini kistin ister istemez. Senin ne istedigin degil de baskalarinin ne istedigi hep on plana cikti. Ve boylece sen degil, baskalari onemli oldu, sen degil baskalari degerli oldu. Oysa ne cok yetenegin, paylasmaya hazir ne cevherlerin vardi. Ne zaman biraktik onlari? Kira odememiz gerektiginde, alisveris yapmamiz gerektiginde, annenle en son kavga ettiginde. Takas miydi acaba bu ? Yoksa gomu mu? Itekledin hayallerini asagilara, sonra ektin para tohumlarini. Bu para eder, su para eder, soylesi para eder.

Sonra noldu? Ya biraktin yaptigin islerini, ya biraktilar seni. Ya da hala oralardasin, guzel kiyafetler icinde ama icinde sen yoksun. Bakiyorum ama hala goremiyorum. Gozlerin var surda tam onumde, ama isigi kapanmis. Gulusun de egreti, ama sesin guvenli. Bu guven ne peki? Onlarin istedigi oldun, iyi mi oldun ! Iki cumle etmeye kalksam aglamaktan konusamiyorsun.

Ziller caliyor duyuyor musun? Kalbinin zilleri. Kafan bir turlu dogru durust dusunemiyor oyle olunca. Kalbin zil caliyor. Ne diyor biliyor musun? Sen, basindan ayagina, sen. Tam Ben'im istedigim gibisin. Ne eksik, ne fazla. Ve oldugun halinle oylesine degerlisin. Kalbine ekmistim Bana gelen yolu kolaylastiracak tohumlari, ama sen yersiz endiselerle soldurdun birer birer. Calismak icin yasamiyorsun. Yasadigin icin calisiyorsun. Sana can verdim. Para icin calismiyorsun. Calistigin icin para kazaniyorsun. Yemek icin yasamiyorsun, yasadigin icin yiyorsun. Herseyi ama herseyin duzenini degistirdin. Herseyi one, Ben'i gerilere ittin. Oysa burda olma nedenin Ben'dim. Sana paralari Ben verdim, Bana gelesin diye. Sen para kazanmak icin dunyada kalmayi tercih ettin. Paralarini aldim, Bana gelesin diye. Beni hepten terkettin. Seni acittim, seni uzdum, seni yanliz biraktim diye. Oysa tek derdim Bana gelmendi. Tekderdim geri donmendi. Ben'den cikmistin, istikametin Ben'dim.

Biraz isik gelir gibi gozlerine. Animsar gibisin eski bir filmi seyreder gibi, soylediklerimi. Evet haklisin. Eski bir film bu, bizimkisi. Bu kacinci oynayisimiz bu oyunu.

Simdi dinliyorsun, okuyorsun, veya yaziyorsun. Herkimsen bil ki seninleyim. Cocuguna baktigin an kalbindeki sevgiyim, kocana, sevgiline sarildiginda kalbindeki askim, ucak yolculugunda olumden korkarken kalbine giren krampim. Inancsiz gecelerinde yanibasinda, sana guc verenim.

Simdi soyle bak bir etrafina. Gordugun herkese iyice bak, gozlerine, gozlerinin diplerine. Gorebiliyor musun? Ben'i.

Sana parayi veren kocan degil
Sana parayi veren baban annen degil
Sana parayi veren patronun degil
Ben'im

Sen bu para icin bu dunyada degilsin. O parayi kullanacaksin, gelecegi kadar gelecek, gidecegi kadar gidecek. Gelmesi gerekenden cok giderse bak 'ihtiyaclarim disinda mi yasiyorum' diye. Cunku senin arzularini yerine getirmeye soz vermedim hic, ama ihtiyacin olan herseyi verecegime guven sonuna kadar. Hala mi az goruyorsun geleni, gidenin hep daha mi cok. O zaman biraz da kendine bak. Bak bakalim neye inaniyorsun. Sana az gelecegine mi? Senin az hakettigine mi? Korkularina bak. Senin ihtiyaclarini karsilamaya soz verdim ama sendeki kacaklari sen yamayacaksin. Inanc verdim sana. En buyuk mucize. Neye inanirsan onu dunyanda yaratacaksin. Ama eninde sonunda anlayacaksin. Aci cekerek, aglayarak, kizarak, kufrederek veya susarak sonuna kadar susarak, anlayacaksin.

Sen birtek Ben'im icin burdasin.

Sana verdigim herseyi yatir masaya. Cocugunu, kocani, karini, evini, arabani, anneni, kardesini, arkadasini, dusmanini. Ve simdi bak iyice gozune gozune. Gordun mu simdi? Anladin mi?

Eger gorduysen, eger anladiysan,simdi git kazi kalbinin ustune attigin topraklari. Cikar o cocukken seni en mutlu eden hayalini, veya gencken veya birkac yil once. Onu iste, sen biliyorsun ne oldugunu. Onu sana Ben verdim, Bana gelesin diye verdim. Al eline yuru yolunu, bebek adimlariyla, sen bana bir adim gelirsen ben sana kosarim. Hadi
Bu sefer ki son olsun!

8 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

bende kendi adima okudum:)

Uma dedi ki...

ne mutlu sana ;) ben yillarca okudugum herseyi baskasi icin okumustum :) aa bu tam suna gore bir yazi, bu tam buna gore bir yazi diye :) ne mutlu sana :)

dem dedi ki...

:)

Uma dedi ki...

hahaha :)

beenmaya dedi ki...

inanmak gerçekten de en büyük mucize ve buna sahip olup da bunu yapamamak ne ayıp kendime!

Uma dedi ki...

ayip diye bir sey yok mayacim. inanmak da bardak dolu bardak bos gibi olmasi gereken birsey. tamamen olmasi gerek. %100 hic kuskusuz. Hepimiz gide gele dokuyoruz bu inanci. En sonunda "tam" olunca yasiyoruz hakettigimiz hayati :)

tutsak dedi ki...

aaaaaaah aaah !!!
kırılmayayım mı yani şimdi sana ben, hasta yatağında sana baktım yıllarca, sevdiğim tüm herşeyden vazgeçtim, umutlarımdan, mesleğimden, ne verdiysen hepsinden vazgeçtim bir can kaldı verdiğin emanet onu da neden taşıyorum hala anlamış değilim onu da sen al bari de yanına geleyim ...

Uma dedi ki...

Ah Tutsak'cigim!