Gun icinde istesek de istemesek de birtakim eylemleri icra ederken buluyoruz kendimizi.
Bana sikca olur mesela, bugun aksam yemek yapamayacagim pizza isteriz diye karar veririm, sonra saat 5.30 olunca mutfaga girer buzdolabinda buldugum yetersiz sandigim malzemelerle bir yemek cikaririm, aksam da bayila bayila yer ve iyi ki pizza istememisiz deriz.
Ya da cok sinirlenirim konusmayacagim derim, yuzunu gorunce gulmeye baslarim.
Ya da bundan sonra asla boyle yapmayacagim derim, bir bakarim ertesi gunu ayni sey hic degismeden devam ediyor.
Gece yatmadan soyle bir 10 dk ayirdigimda, gunu inceledigimde butun davranislarin olmasi gerektigi icin yapildigini gorurum. Goremediklerimi de birkac zaman sonra gorurum. Haa bu demek bunun icinmis derim, anlarim gecmiste anlam vermedigim eylemi.
Gecenlerde bloglarin kapanmasi uzerine yazdigim yazi uzerine dusunmeye itti birkac cumle beni. Bazi seyleri daha duzgun anlamayi ve anlatmayi denemek icin actim bu sayfayi.
Benim blogum kapandi, icinde universite tezim vardi. Iki secenegim var bu olay karsisinda.
Birincisi, herkesi suclayip, bilhassa yasadigim ulke ve kanunlarini ofkemi disari atmaya calismak.
Ikincisi, bu olay basima geldi. Simdi nasil davranabilirim, bir sonraki adimim ne olacak diye ileri dondurmek basimi. Bu ikinci sik da, kanuna kanunla itiraz etme haklarimin hepsini kullanabilirim. Protesto yapabilirim. Yuruyusler, pankartlar, istedigim eylem turune katilabilirim. Icimden hangisi geliyorsa. Hangisinin dogru eylem oldugunu hissediyorsam.
Birkac gun once yazdigim yazida ozellikle kendimde olan ve etrafimda bu kendimde olani gordugum seye yazmistim yaziyi.
O da ozetle su:
Bir olay var. Olayin olusu seni bir baska eyleme goturecek. Bunu yaparken eger duygularimizi isin icine karistirirsak katastrofiyle, duygularimizi karistirmadan, yuregimizin sesiyle bir sonraki adimi attigimizda ise Tanri'nin planiyla devam edecegiz. Birincide de Tanri'nin dedigi oluyor, ikincide de. Degisen tek sey, duygulari karsitirmadigimiz icin, perisan olmuyoruz, aci cekmiyoruz.
Blogum kapandi, ya yapabileceklerimi yaparim, ya da ah vah blogum kapandi diye uzulebilirim.
Iste yazdigim yazi bloglari kapandi diye panikleyip, uzulen kisileri kapsayarak yazilmisti. Kendimi gordugum onlari bahane ederek ve yine bana geri donerek yazilmisti.
Kimsenin yasamini elestirmeye hakkim da yok, buna yetkim de yok.
Herkese sukrediyorum sadece, bana "SU ANDA" kim oldugumu gosterdikleri icin.
ASKla...
6 yorum:
Bu akşam pizza yapayım deyip sofraya lazanya koyduğum, ıspanak çorbası yapacağım deyip çiğ ıspanakla salata yaptığım çok olmuştur .Önceki nefsimin istediği, oluşan da onun isteği olsa gerek diye düşünüyorum artık.Aynı sen gibi...Balık burcu değilmiyiz sağdaki sağa soldaki sola hareket ediyor işte.Ben bendeki beni de sendekini de seviyorum.kucakladım seni bu kollarımla ve o kollarımla.tontini.
Canimsim :) Ben de seni...
Sevgili Uma sonuçta Tanrının dediği oluyor şüphesiz.Eğer müdahale edersek sonuca varıldığında, acı katsayısı epey fazla oluyor. İyisimi doğal akışta kalıp sabırla beklemek her neticeyi.Ama yapabilirsek daim!..
Nani'cim yapalim diye verildi iste bize bu hayat. Insallah rizasiyla akmak nasip olsun :)
blogu kapananlar ya ahlanıp vahlanırlar, ya hukuki yollara başvururlar ya da bilgisayarlarının dns ayarlarını değiştiriler, hehe:)
Pinhan'cim dns ayarlarini degistirtmis kocasina :) Canim benim :)
Yorum Gönder