13 Ocak 2013 Pazar

Hicbirsey kisisel degil



Yazarak rahatlamaya geldim ama ayni zamanda hayattaki en onemli ipucunu vermis olacagim.

Butun bir gunun ister huzur icinde sakin gecsin, ister kosturmaca ve seksen tane is yaparak gecsin, saat 4 olup kizin geldiginde baska bir dunya acilir onunde. Gunun oncesinde yasanan hersey anlamini yitirir o andan sonra. An simdidir. Gerektigi gibi hizmet edersin, yedirir, icirir, giydirir, yikar, odevlerini yapar, oynarsin. Ya da onun kendince yasayisini seyreylersin sadece. Kimi gun gelir, ne yapsan vizilti halinde cikar sesi. Actir yemek verirsin, onu istemez mesela. Oyun oynamak ister oyun oynarsin, ortasinda krize girer. Bir sey seyredeyim der, seyreder sakin sakin, bittigi anda, ofke krizine girer. Durup surekli dusunursun, nerde yanlis yapiyorum, daha ne yapabilirim, bana bunlarin 1000/1 yapilmadi cogu zaman dersin, ama bunlarin hicbiri seni serinletmez. Cozum hep nerden cikip gelir biliyor musun, hicbir sey kisisel degil. Sen eger durursan merkezinde, kizin bir yere devrilir aglar, bir tepene cikip ziplar, bir tepinir, bir serilir, en sonunda cikar bakla agzindan, bugun okulda kar topu oynarken arkadasimin kulagina geldi kar, oysa ben baska yere atiyordum o tam o sirada onume geldi, kulagina geldi. Ogretmen kazaydi, olur boyle seyler dedi ama ben yine de cok cok uzuldum. Cunku arkadasim cok agladi. Ozur dilerim dedim ama bana cevap vermedi. Sanirim beni affetmedi. Ve bir tur daha aglar, sarilirsiniz birbirinize askla, biter gider butun gerginlik, gun askla sona erer.

Sabah uyandigindan beri hizmet edersin gerektigince. Kahvaltiyi hazirlar, ortaligi toplar, camasirlari katlarsin. Sirada baba-kiz odev vaktidir. Ama bir klasik haline gelen bu fasil dovusle biter. Baba ben yapamiyorum, der, icinden ofke cikiyordur, cocuklugu aklina geliyordur. Gider odeve baslarsin beraber. Senin cocuklugun da beterdir bu konuda. Her cumlenin basi sen gerizekali misin, pratik ol, kafani kullan, salak olma diye hitap eden babani da alip yanina, baslarsin odeve. Babani duyarsin her daim kulaklarinda, ama ellesmezsin daha fazla, bol bol nefes ala vere bitirirsin odevi. Sonra oda toplama fasli. Cok organize kizin, istedigi sey, istedigi gibi, istedigi yerde durmayinca krize girer, gider sakinlestirirsin. Babandan pratik olmayi ogrenmis senonun organizasyonunu degistirmeden, durumu kurtarmak icin careler ararken nefes alip verirsin derin derin, bunu da halledersin. Sonra oglen yemegi hazirlayip, onu yemem, bunu yememlerle mantik ve saglik cercevesinde kucuk nutuklar atarak onu da derin nefeslerle atlatirsin.

Artik resim dersine gitmek icin hazirdir. Baba kiz gidecekler, kiz hazir baba hazir ama hareket yok. Baba zaman gelmedi sanir, anne hazir oldugunu soylemistir ama kendini anlatamamistir. Kendi yasinda birini gorunce karsisinda, ve o kisiyle de anlasmazlik hissedince kontrol kaybolmaya baslar. Baba, sakinlesmen lazim senin diyerek, yani laf ederek gider evden.

Sakinlesmem lazim! Odevi yaparken 3. dakikada sinirlenen babadan bir daha haber alinamamisti 3 saattir. Sakinlesmek? Ofke karindan yukari dogru cikmaya baslar suratle. Tam o sirada, 3 saat once babaya soyledigim sozler aklima gelir. Baba sinirlidir hala. Sakinlesmenin yolunu bilmemekte. Geri adim atilir. Bloga gelinir, anlatilir. Hicbirsey kisisel degil. Sen merkezinde durup etraftaki oyunun oynanmasina izin verirsen, kisisellestirmezsen hicbirseyi, hatta sana "SEN" diye hitap edilen cumleleri bile ustune alinmazsan, iste o zaman gorursun gercegi.

Simdi yaziyorum, derin derin nefes almaya devam ediyorum. Cok kendimde oldugum soylenemez ama en azindan farkindayim. Farkindaligim devam ederse bugunu de boyle atlatiriz selametle :)

8 Ocak 2013 Salı

Kadin


1 hafta once saclarimi kazittim
2 hafta once esim elimden tutup dansa kaldirinca beni mutfakta, once istemedim dansetmek, katilasti butun vucudum, sonra sarildim. Oyle degil, dedi. Kollarini erkek gibi tutma, kadin gibi koy, eller omuzumda olacak. "Benim kadin tarafim kotudur" dedim, ezberden.
20 yil once, bir tokatla baslayan kavganin sonucu kadinimi terkettim anne evimde.
20 yil boyunca adim adim erkeklestim, bilmeden, isteyerek.
Once erkek gibi ozgur oldum. Erkek gibi hesapsiz. Istedigim saatte girdim eve, istedigim saatte ciktim. Istedigim zaman yedim, istedigimde ictim. Erkek gibi capkinlik yaptim, umursamadim. Uzulecekleri kaale almadan sadece kendi mutlulugumu hesapladim, erkek gibi. Bencilligin dibine vurdum. Bana ne kardesim, hosuna gitmiyorsa yapmasin, yasamasin, konusmasin'la bitti cumlelerim. Rest cekip durdum herseye.
Efe vari konustum kimi zaman, agiz dolusu kufurlerle.
Erkekler cok cok sevdi beni, en super kadin oldum onlarin gozunde, cunku hic kadin gibi degildim.
Kadinlardan uzaklastim bir bir. Cekilmez oldular gozumde. Dedikodulari, zayifliklari, herseyi dramatize etmeye meyilli halleri, kontrolsuz duygusalliklari, kiskancliklari. Midemi bulandirdi cogu zaman. Eski kadin halimi gordum onlara bakarken, kendi kadinligimi terkettigim gibi onlari da terkettim bir bir. En yakin kiz arkadaslarimi.
Ayaklarimin ustunde durdum, evler degistirdim, isler degistirdim, paralar kazandim, ulkeler degistirdim. Hicbirseyden korkmadim, hicbir sey beni sindirmedi. Pasiflik gunleri bitmisti, hep ileri hep ileri, aktiftim artik. Bir donem o kadar guclendim ki yaptigim yorumlarla, bakislarimla, hatta sadece varligimla kucumsedim etrafimdakileri. Gucluydum, onlar da guclu olsalar ezilmezlerdi. Tahammul etmedim hicbir zayifliga, kendimdekine etmemisken baskasindakine nasil edebilirdim.
Sonra Hindistan malum yeni dogum. Guru'nun gucu kalbim devreye girdi cocukluk gunlerimdeki gibi. Hatirladim kalpten verilen kararlari, sefkati, anlayisi, toleransi, sabri. Bunlar yetti sandim herhalde. Bu cerceveyle hayatta kalmaya calisiyor kadinligim son 8 yildir.
Dun naturapath randevum vardi. Rahatsizliginin sebebi disi (feminen) yanini gormezden gelmen, dedi. Sadece bir yaninla saglikli olamazsin, disi ve erkek birbirini tamamlar, disi yanina da ihtiyacin var dedi.
Gormezden geldigim kadinligim, son iki yildir hastaliklarla tokatliyordu beni ama hala bakacak yurek bulamiyordum.
Terkettigim kadinligimla kaybetmistim yaraticiligimi, sakinligimi, sessizligimi, yumusakbasliligimi, ozverililigimi, pasifligimi, sicakligimi. Tacize ugramis kadinligimi iyilestirmeden terketmistim. Erkek olunca iyilestim sanmistim. Inanir misin, daha yeni anladim.
Artik acidan korkmuyorum, artik erkek yanim sayesinde gordum kendi icsel gucumu. Ozgurlugumun tadini aldim. Sinirsizligimin. Belki bu noktaya gelemezdim erkek yonumu bu kadar guclendirmesem. Simdi hazir oldugumu hissediyorum. Hazir olmasam bu kadar apacik da cikip gelmezdi bunlar karsima zaten.

Surec nasil ilerler bilemiyorum, ancak bugun birinci adim, sariliyorum, cok uzun yillar oldu, cook geride kaldi ama, hayal meyal hatirliyorum, aslinda ben cok guzel bir kadindim...

PS. Bu yazinin ustune posta kutuma dusen satirlari eklemeden edemedim. Bir kitap alintisi, esirgeyemedim:


"We are born to enjoy life. Unfortunately, life is not always enjoyable. To protect us from the horror of emotional distress, our bodies are equipped with a very sophisticated protection system.
This denial system protects us from permanently feeling bad from the emotions we dont have the capacity to address due to lack of maturity or knowledge, or a weakness in our support system.
This denial system, the "guardian" is in charge of hiding the emotions until we are able to meet the conditions that will allow us to digest them and grow from them.
Since we are born to enjoy life, every single part of our body is entitled to participate in this enjoyment.
When we hide an emotional charge somewhere inour body, this place doesnt feel bad because it has become numb. But by the same token, it cant feel good either.
The role of our guardian is also to let us know when we finally meet the requirements to be able to face our emotions. Once we are mature enough, stable enough, strong enough and have a sufficient support system, the guardian lets us know this through a symptom.
A symptom is then an attempt from our deeper inner self to let us know that it is time to change, time to grow, time to heal" - Gilles Marin (from the book Five Elements, Six Conditions - A Taoist Approach to Emotional Healing, Psychology and Internal Alchemy)