27 Aralık 2011 Salı

Yil biterken

Sonunda yagdi kar. Bembeyaz. Kapladi butun sokaklari, bahceleri, ciplak kalmis agaclari. Birseyler yazmak istiyor canim nicedir, ama yazacaklarim oyundan ibaret olunca hic yazasim gelmiyor, issiz kaliyor buralar.

Bu siralar neler goruyorum. Simdide durmanin ne kadar zor oldugunu goruyorum. Zihin hep sicramak istiyor bir sonraki ana, bir sonraki gune, aya, plana. Tutuyorum geri getiriyorum. Simdiye bagliyorum.

Dil konusmak istiyor. Oyle cok sey bildigini saniyor ki, herseye bir lafi var edecek. Tutuyorum bagliyorum. Olmazsa cikip ozur diliyorum. Susmadi ne yapayim. Bir kisi de cikip sana ne kardesim demiyor o da ayri bir konu tabii. Herhalde bunun verdigi guven boyle kendinden emin emin konusma hali, bir dir dir, vir vir.

Goz goruyor. Cok guzel goruyor. Hep guzeli goruyor. Ilismiyoruz birbirimize ondan.

Kulaklarda bir agri. Gerekli gereksiz sesler. Olsun bu da gecer diyor. Biliyorum bu da gecer. Neler neler gecmedi ki!

Son zamanlarda neler oldu. Hasta oldum. Bir yildir nerdeyse hic hasta olmamistim. Yillardir ilac almamistim. Bu sefer ilaclik hasta oldum. Cok guzel oldum ama. Herkese ahkam keserim hastayken sunu yap, sunu ic, sunu sar. Ben hicbirsey yapmadim. Oyle yattim. Hep yattim, uyudum. Durdum, sustum. Esim ilac getirdi, ic dedi, ictim, devam ettim. Ne zamandir boyle kilicim kalkanim dusmemisti. Nefis oldu.

Sonra uyandi arkadas yerinden. Kacgundur durmus, ben burdayim demesi lazim. Bir icerledi yasananlara. Kendini dar atti sokaklara. Gol kenarinda yurudu. Var'im dedi. Olmedim, burdayim, yasiyorum dedi. Seyrettim onun uyanisini. Alisverislere gidip, evin ihtiyaclarini karsilamaya giristi. Issizdi ya. Is gerekti. Bulamadiginda baskasinin islerini kendine is edindi. Seyrettim.

Sonra gunlerden bir gun yeni ehliyetle beraber bagis formu geldi. Gecen sene G1 ehliyeti aldigimda da yollamislardi aynisini. Organlarinizi bagislamak ister misiniz diye soruyorlardi. Formu doldurup yollayacaktim. Oysa ben gecen sene yapamamistim. Kendimin öldüğü, ve parcalara ayrilip dagitildigi fikri oylesine korkutmustu ki beni. Saskin bakakalmistim bu bagliligima. Oysa ne cok da severdim ölümü. Ama konu ölüm degildi. Konu cok kiymetli bedendi. Nasil birakirdim. Sasirip saklamistim bunu icimde bir yere, kimseye soyleyememistim. Gun gelir hallolur diye emanet etmistim. Iste o gun gelince, oyle bir gundu ki o. Icim disim bir, icimden disima, disimdan icime hersey bir. Yazdim formu. Yolladim. Organlar, dokular. Ne istiyorlarsa ne lazimsa, verdim, o an, formu doldururken, dagittim hepsini. Ölmeden.

Sonra Christmas vardi bu siralar. Hadi gelin kiliseye gidelim dedim ev ahalisine. O anda, kalbi O'nda atanlarla dort duvar icinde olmak icin. Ayni nefesi solumak icin. Kalbimde fazladan Onu hissetmek icin. hadi dedim. Gittik. Mira fotograf cekti, bir iki sarki soyledi, sarkilari bildigi icin sevindi. Esim huzur icinde otururken her bes dakkikada bir "e ne zaman gidiyoruz?" dedi. Oysa oylesine huzur icinde oturuyordu ki. Seyrettim. Zihinlerimizi, aliskanliklarimizi. Kendimi seyrettim. hala Onu gormek icin bir yerlere gidisimi, ritueller icinde olma ihtiyaci duyan beni seyrettim. Eski aliskanlik iste dedim. Sarki soyledim. Cok sevindim.

Sonra rahibin konusmasini dinledim. Isa'nin Santa ile olan takasini. Bunun uzuntusunu dinledim. Bugun kimin dogumgunu diye sordu. Santa'nin mi Isa'nin mi? Sonra konustu, yine sordu bugun kimin dogumgunu ? Isa'nin mi bizim mi? Bugun Isa'nin degil, bizim icimizde Kral cocugu yani Tanriyi dogurdugumuz gundu. Tanri cocuk olarak dogdugumuz gundu. Dogumgununuz kutlu olsun dedi. Oysa salonda kimse dogmamisti. Cikista herkes cok guzel konusma diye elini sikiyordu, o tebrikleri kabul ediyordu. Benimkini de sikti, gozlerine baktim. Uzak upuzaklardaydi. Keske dedim dogsaydi da her eli degdiginde, birini uyandirsaydi. Dua ettim. Her eve bir Swamiji diledim bu yil. Herkese bir el. Her ele bir ASK.

Birtek gectigimiz gunleri yazabildim. Butun bir yil oylesine bitmis ki, hicbirsey kalmamis aklimda. Bunlar kalanlar bana. Onlari da biraktim yagan kara. Ustunu orter sabaha kadar. Sonra yeniden dogarim AN'a...

18 Aralık 2011 Pazar

Para ve hayaller ustune

Bu mektup sana cancagizim,

Aleni yaziyorum diye dusunebilirsin ama herseyin kalpte oldugunu dusununce aslinda ne sir kaliyor, ne sirdas, ne sen kaliyor ne ben. Ben yazmak istedim... Apacik, sana yazdigimi dusunerek basliyorum, biliyorum bir yerinde harfler donup dolasir bulur yolunu iyilestirmek icin geride kalan yaralari.

Kendini kotu hissediyorsun cunku para kazanamiyorsun, su anda sana baska bir erkek bakiyor, en azindan sen oyle saniyorsun. Oysa ne cok yetenegin var. Fakat sen bunlari birer birer sondurmek zorunda kaldin zaman icinde. Kalbinin sesini kistin ister istemez. Senin ne istedigin degil de baskalarinin ne istedigi hep on plana cikti. Ve boylece sen degil, baskalari onemli oldu, sen degil baskalari degerli oldu. Oysa ne cok yetenegin, paylasmaya hazir ne cevherlerin vardi. Ne zaman biraktik onlari? Kira odememiz gerektiginde, alisveris yapmamiz gerektiginde, annenle en son kavga ettiginde. Takas miydi acaba bu ? Yoksa gomu mu? Itekledin hayallerini asagilara, sonra ektin para tohumlarini. Bu para eder, su para eder, soylesi para eder.

Sonra noldu? Ya biraktin yaptigin islerini, ya biraktilar seni. Ya da hala oralardasin, guzel kiyafetler icinde ama icinde sen yoksun. Bakiyorum ama hala goremiyorum. Gozlerin var surda tam onumde, ama isigi kapanmis. Gulusun de egreti, ama sesin guvenli. Bu guven ne peki? Onlarin istedigi oldun, iyi mi oldun ! Iki cumle etmeye kalksam aglamaktan konusamiyorsun.

Ziller caliyor duyuyor musun? Kalbinin zilleri. Kafan bir turlu dogru durust dusunemiyor oyle olunca. Kalbin zil caliyor. Ne diyor biliyor musun? Sen, basindan ayagina, sen. Tam Ben'im istedigim gibisin. Ne eksik, ne fazla. Ve oldugun halinle oylesine degerlisin. Kalbine ekmistim Bana gelen yolu kolaylastiracak tohumlari, ama sen yersiz endiselerle soldurdun birer birer. Calismak icin yasamiyorsun. Yasadigin icin calisiyorsun. Sana can verdim. Para icin calismiyorsun. Calistigin icin para kazaniyorsun. Yemek icin yasamiyorsun, yasadigin icin yiyorsun. Herseyi ama herseyin duzenini degistirdin. Herseyi one, Ben'i gerilere ittin. Oysa burda olma nedenin Ben'dim. Sana paralari Ben verdim, Bana gelesin diye. Sen para kazanmak icin dunyada kalmayi tercih ettin. Paralarini aldim, Bana gelesin diye. Beni hepten terkettin. Seni acittim, seni uzdum, seni yanliz biraktim diye. Oysa tek derdim Bana gelmendi. Tekderdim geri donmendi. Ben'den cikmistin, istikametin Ben'dim.

Biraz isik gelir gibi gozlerine. Animsar gibisin eski bir filmi seyreder gibi, soylediklerimi. Evet haklisin. Eski bir film bu, bizimkisi. Bu kacinci oynayisimiz bu oyunu.

Simdi dinliyorsun, okuyorsun, veya yaziyorsun. Herkimsen bil ki seninleyim. Cocuguna baktigin an kalbindeki sevgiyim, kocana, sevgiline sarildiginda kalbindeki askim, ucak yolculugunda olumden korkarken kalbine giren krampim. Inancsiz gecelerinde yanibasinda, sana guc verenim.

Simdi soyle bak bir etrafina. Gordugun herkese iyice bak, gozlerine, gozlerinin diplerine. Gorebiliyor musun? Ben'i.

Sana parayi veren kocan degil
Sana parayi veren baban annen degil
Sana parayi veren patronun degil
Ben'im

Sen bu para icin bu dunyada degilsin. O parayi kullanacaksin, gelecegi kadar gelecek, gidecegi kadar gidecek. Gelmesi gerekenden cok giderse bak 'ihtiyaclarim disinda mi yasiyorum' diye. Cunku senin arzularini yerine getirmeye soz vermedim hic, ama ihtiyacin olan herseyi verecegime guven sonuna kadar. Hala mi az goruyorsun geleni, gidenin hep daha mi cok. O zaman biraz da kendine bak. Bak bakalim neye inaniyorsun. Sana az gelecegine mi? Senin az hakettigine mi? Korkularina bak. Senin ihtiyaclarini karsilamaya soz verdim ama sendeki kacaklari sen yamayacaksin. Inanc verdim sana. En buyuk mucize. Neye inanirsan onu dunyanda yaratacaksin. Ama eninde sonunda anlayacaksin. Aci cekerek, aglayarak, kizarak, kufrederek veya susarak sonuna kadar susarak, anlayacaksin.

Sen birtek Ben'im icin burdasin.

Sana verdigim herseyi yatir masaya. Cocugunu, kocani, karini, evini, arabani, anneni, kardesini, arkadasini, dusmanini. Ve simdi bak iyice gozune gozune. Gordun mu simdi? Anladin mi?

Eger gorduysen, eger anladiysan,simdi git kazi kalbinin ustune attigin topraklari. Cikar o cocukken seni en mutlu eden hayalini, veya gencken veya birkac yil once. Onu iste, sen biliyorsun ne oldugunu. Onu sana Ben verdim, Bana gelesin diye verdim. Al eline yuru yolunu, bebek adimlariyla, sen bana bir adim gelirsen ben sana kosarim. Hadi
Bu sefer ki son olsun!

17 Aralık 2011 Cumartesi

Gun

Ruyamda oynadigimi seyrediyorum...
Kalbim bulaniyor bu aralar, uyanmak istiyorum, oynamak istemiyorum...